Afgelopen weekend is de – Dutch Open 2018 – gehouden in het Topsportcentrum in Rotterdam. Deze toplocatie naast het Feyenoord stadion stond vanaf vrijdag 16 maart tot zondag 18 maart in de belangstelling bij veel buitenlandse pers. Dat was niet zomaar want de top 100 van de beste karateka’s ter wereld streden hier om het goud op de onderdelen individuele kata en team kata en natuurlijk kwamen de meeste mensen voor het onderdeel kumite.

De Karate 1 is een uniek toernooi waar je niet zomaar aan mee kunt doen en het is een toernooi die wordt gehouden in een aantal steden: Parijs – Dubai – Rabat – Istanbul – Berlijn – Tokyo en Rotterdam. Het is een toernooi onder auspicien van de World Karate Federation (WKF) en telt mee in de opbouw van de punten naar de Olympische Spelen, want alleen de top kan daar acte de présence geven.

Op vrijdag 16 en zaterdag 17 maart werden de voorrondes gehouden in de verschillende karate onderdelen. De vrijdag begon met individuele kata’s dames en ging over naar heren kata’s en team kata’s. De team kata’s bestaan feitelijk uit twee onderdelen het eerste deel is het synchroon (3 deelnemers) tonen van de kata en het tweede onderdeel is het organisch overlaten vloeien van de kata in de bunkai (de kata technieken demonstreren in een ingestudeerd gevecht). In de loop van de ochtend begonnen de kumite wedstrijden. Zaterdag was feitelijk dezelfde opbouw alleen kwamen daar de zwaardere categorieën aan de beurt. Zaterdagmiddag was de selectie bekend wie tegen elkaar mochten strijden op zondag 18 maart voor het brons, het zilver of het goud.

De volgende landen stonden in de finales: Canada, Hong Kong, Japan, Spanje,Taipai, Duitsland, Rusland, Ukraine, Kazachstan, Azerbeidzjan, Brazilië, Frankrijk, Estland, Italië, Turkije, Peru, Vietnam, Kroatië, Bosnië Herzegovina, Ierland, Kosovo, Zuid Afrika, Belarus, Iran, Maleisië, Montenegro, Venezuela, Oostenrijk, Australië en Nederland met bij de heren in de categorie 84+ Sheppard Moreno en bij de dames in de categorie 68+ Ingrid Creemers. Beiden sleepten een medaille naar binnen. Ingrid behaalde brons en Moreno behaalde zilver.

Naast deze landen waren onder andere ook België, Amerika, Portugal, Engeland, Polen, China, New Zeeland, IJsland, Irak, Denemarken, Finland, Noorwegen, Letland en nog een behoorlijk aantal landen aanwezig met hun top karateka’s.

Top karateka’s als Rafael Agayhev uit Azerbeidzjan, Ken Nishimura uit Japan, Jonathan Horne uit Duitsland, Kaya Aykut uit Turkije en vele andere top karateka’s waren aanwezig op het toernooi en lieten hun karate vaardigheden zien.

Al deze karateka’s – circa 1200 – werden door de top scheidsrechters van de wereld beoordeeld. Deze scheidsrechters op het niveau van WKF, EKF en een paar uit Nederland, zoals Jaap Smaal – voorzitter van de Nederlandse Scheidsrechterscommissie en Con Voermans, Michel Edel waren als Nederlandse scheidsrechters onderdeel van deze groep van scheidsrechters.

Bij het kumite waren zowel in de voorrondes als in de finales mogelijkheden voor de coaches om een video review aan te vragen op een gemaakte actie van hun deelnemer. Soms werden deze terecht ingezet, maar soms werden ze ook als tactisch wapen gebruikt voor hun eigen deelnemer om de wedstrijd te storen of hun deelnemer even tijd te gunnen om op adem te komen en een nieuwe tactische zet te maken. Gelukkig waren de video reviews in de finales kort en krachtig en duurde dat vaak niet langer dan 30 seconden, maar in de voorrondes liepen de tijden vaak op naar 90 tot 120 seconden.

Zowel voor het publiek als karateka’s die de top wilden zien was er genoeg te beleven. Zeker niet alle wedstrijden waar interessant, maar wedstrijden van bijvoorbeeld Nishimura waren erg leerzaam voor karateka’s en spannend voor het publiek.

Dit toernooi wordt jaarlijks gehouden in Rotterdam, maar wordt elk jaar weer opnieuw beoordeeld door de top bestuurders van de WKF of het ook daadwerkelijk plaatsvindt in Rotterdam. Deze en de eerdere Dutch Open toernooien hadden nooit zo kunnen zijn als de vele vrijwilligers – zoals Isabel Mellegers van Wairando en de vele vrijwilligers van Unity99 zoals een Gerwin Leggedoor – zich niet zo zouden hebben ingezet om het een toptoernooi te laten zijn. Het is mede namens hen dat dit nog steeds kan worden gehouden in Nederland in Rotterdam.

Vele enthousiaste karateka’s kijken uit naar de volgende Karate 1 Premier League “Dutch Open”  in 2019. Mocht je deze niet hebben kunnen meemaken, dan adviseren we je om volgend jaar gewoon te gaan en te genieten van de top in de karate wereld. Het is bijzonder leerzaam.