Het is de laatste wedstrijddag en terugkijkend is het, ondanks de vele uren in de sporthal in Braga, toch omgevlogen. Maar de dag begint al vroeg. Jay moest om 09:00 uur beginnen en dus om 08:00 uur aanwezig zijn in de sporthal om zichzelf op te warmen en te melden bij het team. De tribune liep ondertussen al aardig vol met toeschouwers en sporters die later op de dag hun wedstrijden moesten spelen en wilden kijken hoe de andere categorieën het deden.

Jay zat in het team met ……. en ……… respectievelijk van ……….. en ………… karatescholen en allen waren zeer gefocust op de komende wedstrijd. Hun coach was Nabil Ouissa van Fight’in Nabil uit Amsterdam (Nabil was ook hoofdcoach van de Nederlandse delegatie). De eerste ronde kwamen ze er perfect doorheen en versloegen hun tegenstanders. De tweede was iets lastiger, maar door de scherpte van zowel Jay als ……… waren ze eerste. Toen stonden ze in de finale, maar dat was ook tegen een Nederlands team. Dus het was een Nederlands feestje, zo wie zo waren veel finales op deze dag een Nederlands feestje. Ofwel stonden de Nederlandse teams tegenover elkaar of ze stonden tegenover een ander land maar wel in de finale. Dus veel buitenlanders weten nu het Nederlandse volkslied Wilhelmus wel.

Robbin had deze dag in elk geval één wedstrijd en dat was in de open klasse. Daar verloor hij helaas weer van dezelfde Spanjaard die hij ook tegengekomen was in de individuele klasse. Zijn eerste twee partijen had hij met overtuiging gewonnen. De eerste met 8 – 0 tegen een Engelsman. Toen hij in de opwarmruimte zag dat Robbin zijn tegenstander was stond hij even bedenkelijk te kijken. Het was nu afwachten wat de Spanjaard zou doen tegen de Engelsman. Maar deze verloor hij met 6- 0. Daarmee was de open klasse voor Robbin geëindigd. Dus de Champion Cup was de enige wedstrijd nog die hij kon doen, maar dat was nog niet helemaal zeker in verband met zijn blessure aan zijn heup. Na even gerust te hebben ging zijn laatste wedstrijd in. In de Champions Cup gaat het alleen om de medaille winnaars tegen elkaar. Uiteindelijk bleef in de klasse vrouwen …….. over tegen de Engelse dame en bij de mannen bleef Robbin over tegenover Joe Gallaway (professioneel karateka). Het was voor beiden een titanen gevecht en bij de vrouwen was helaas de Engelse op een bepaald moment even sneller en scoorde daarmee een punt. Ze won daarmee de Champions Cup bij de vrouwen. Toen was het aan Robbin en Joe, maar voor de wedstrijd kon beginnen werd Robbin weggestuurd omdat zijn pak besmeurd was met bloed en dat mocht niet van de scheidsrechters. Dus snel haasten om een ander pak aan te trekken. Dit was even een actie die zijn concentratie niet ten goeden kwam. Klaar voor de actie. Dat beiden heren  deze titel niet wilden weggeven dat bleek wel uit het gevecht. Joe scoorde tweemaal, hij was een fractie van een seconde, met een een stoot op het lichaam. Daarna maakte Robbin een actie door Joe compleet weg te vegen en hij kwam volledig op zijn rug terecht, helaas kon door de richting waarin hij viel niet scoren. Achteraf vertelde Joe ook dat hij daar blij mee was, want dan had de wedstrijd een totaal andere wending gehad. In de laatste secondes maakte Joe een uhra mawashi geri op Robbin zijn hoofd en die werd gehonoreerd door de scheidsrechters. Daarmee was de stand 5 – 0 en won Engeland voor de tweede maal in de Champions Cup.

Een leuke verrassing voor het team was dat Fatima Catarino Castro met haar ouders John en Maria naar Braga waren afgereisd om de wedstrijden op deze laatste dag mee te maken. Ze heeft genoten, maar zat soms bedenkelijk te kijken :-).

Het Europese kampioenschap was voor Nederland top, want met 69 deelnemers en in totaal 52 medailles waarvan 18 goud en 16 zilver en 18 brons stond Nederland op de 1e plaats van alle landen met medaille winnaars. Portugal stond 2e met 13 goud, 9 zilver en 10 brons in totaal 32 medailles en Engeland stond 3e met 12 goud, 11 zilver en 15 brons in totaal 38 medailles. Denemarken stond op de 4e plaats met 31 medailles en België op de 5e plaats met 25 medailles.

Volgend jaar in 2019 zijn de Wereld kampioenschappen in Londen. Nu even genieten van de vakantie en daarna begint het trainen en de toernooien weer en dat is voor de opbouw naar Londen.